In 1983 debuteerde Bart Moeyaert. Dertig jaar werken aan een oeuvre van kinder- en jeugdboeken met een zeldzaam mooie kwaliteit en consistentie, is iets om te vieren. Dat gebeurt onder meer met deze jubileumuitgave, met al Moeyaerts verhalen en gedichten voor kinderen. Daar zit heel wat werk in van lang geleden en ook een paar niet eerder in boekvorm gepubliceerde teksten. Grotendeels nieuw zijn ook de illustraties.
Er is bij Moeyaert altijd meer aan de hand dan je aanvankelijk ziet, dus moet je bij het lezen dieper kijken dan het verhaal. Tussen de regels lezen, de stiltes voelen, het laagje eronder ontdekken. Je krijgt daar erg terloops sleutels voor aangereikt, Moeyaert is, zoals welbekend, geen man van veel uitleg; hij beschrijft niet, maar laat de taal spreken. In deze bundel zijn bijvoorbeeld een aantal verhalen voor eerste lezers opgenomen die, zoals het concept dat vraagt, uiterst eenvoudig zijn van taal, stijl en structuur. Maar Moeyaert speelt in elke tekst een boeiend spel met betekenissen en exploreert subtiel de verhoudingen tussen de personages. Rotraut Susanne Berner maakte illustraties bij een aantal ervan. De expressieve illustraties in haar bekende heldere, aansprekende stijl zijn in hoofdzakelijk zwart en rood gemaakt. De eenvoud zit ‘m vooral in het weglaten van franje en detail. Zij brengt in de eerste plaats de onderliggende emoties in beeld.
Gerda Dendooven maakt stuk voor stuk krachtige prenten in schakeringen van rood. Haar personages zijn uitgesproken gekarakteriseerd, haar composities spannend. Ze eisen meteen een groter aandeel in de lectuur op. Het zijn beelden die het oog trekken. De onverschrokken expressiviteit ervan stimuleert een ander soort lectuur. De uitdaging aan de lezer om zich in te laten met het verhaal is directer, de vraag naar interactie dwingender. Hoewel dat bij nader inzien misschien toch vooral een kwestie van stijl is, want ook Marije Tolmans zachte prenten in grijstinten laten op geen enkele manier aan zich voorbijgaan. Ze illustreren de pijnlijke sfeer in het verhaal uiterst sensibel. Ze brengt in haar zachte, overtuigende stijl een aantal kernpunten in beeld. Prenten waarop weinig getekend staat, maar die heel veel te zien geven. Tolman tekent hier zoals Moeyaert schrijft.
Wolf Erlbruch neemt een belangrijke plaats in deze verzameling in. Hij maakte het omslag en illustraties bij twee verhalen en bij alle gedichten uit ‘De dingen denken’, de katern die alle kindergedichten verzamelt. In een tekst met veel witruimte, zonder decor en zonder opsmuk, heb je Wolf Erlbruch op zijn best. Moeyaerts bedachtzame vertelwijze en Erlbruchs uiterst eenvoudige composities zorgen voor een harmonieuze samenhang en hij en Bart Moeyaert vinden elkaar bij elke nieuwe samenwerking weer helemaal.
Een knap vormgegeven bundel met werk waarin vorm en inhoud, tekst en beeld elkaar versterken. In opmaak en illustraties is enkel gebruikgemaakt van de kleuren zwart en rood. De titelbladzijde bij elk verhaal is zwart met robuuste letters in rood, wit en grijs. Erg krachtig, maar mooi in evenwicht, net zoals de katern met gedichten, die ‘het rode hart’ van de bundel vormt. 

(Dit is een abstract van een artikel van Jen de Groeve. Het is verschenen in De Leeswelpf 8, 2013.)
[Jen de Groeve] Verberg tekst

Ter ere van het dertigjarig jubileum als schrijver – in 1983 debuteerde hij met ‘Duet met noten’ – is er een bijna vijfhonderd pagina’s tellend verzamelwerk verschenen als ode aan het superieure schrijverschap van Bart Moeyaert. Het betreft (korte) verhalen voor jonge lezers, o.a.: ‘Afrika achter het hek’, ‘Mansoor’, ‘Het beest heet Mona’ en ‘De brief die Rosie vond’, enkele liedteksten en al zijn kindergedichten. Voor zijn vaak literaire en poëtische teksten geldt: hij slaat je plat met woorden, harder dan klappen. Onderwerpen hebben dikwijls een emotionele lading. De auteur is gelauwerd, bejubeld en veelvuldig bekroond voor zijn werk. Zes illustratoren die een prominente rol speelden in zijn schrijverscarrière werkten mee aan de visualisering van de teksten. Ze behoeven nauwelijks introductie want het zijn bekende namen. Ondanks de diversiteit aan stijlen straalt het boek eenheid uit, niet in de laatste plaats door de kleurschakering: eigenzinnige zwart-wittekeningen met rood als steunkleur. De gedichten zijn in het rode hart (op rood papier) gedrukt. Voor lezers van ca. 4 t/m 11 jaar. Verberg tekst

Bart Moeyaert is dertig jaar schrijver en om dit te vieren verscheen zopas ‘Jij en ik en alle andere kinderen’. Het is een lijvig boek met een selectie van verhalen en gedichten die de auteur sinds zijn debuut 'Duet met valse noten' (in oktober 1983) heeft geschreven. Zelf noemt hij het lachend 'De dikke Moeyaert'. Dat is geen overdreven benaming voor een kanjer van bijna vijfhonderd bladzijden. Er staat zowel ouder als onbekend werk in. Sommige opgenomen werken zijn niet meer afzonderlijk verkrijgbaar of werden nooit eerder gepubliceerd. Dat maakt dit monumentaal werk meteen ook tot een verzamelobject voor echte fans en voor anderen is het een unieke gelegenheid om zijn werk te ontdekken. Zowel in binnen- als buitenland wordt Moeyaert gewaardeerd en zijn pennenvruchten werden ook meermaals bekroond. De schrijver voor iedereen die jong van hart is (want dat is de boodschap in de titel) heeft nooit veel woorden nodig om de juiste sfeer op te roepen en de gedachten en gevoelens van een intrigerend hoofdpersonage te omschrijven. Zo kan je de avonturen van Sam, Nina, Billy, Rosie en nog andere kinderen mee (her)beleven. De tekeningen zijn van zes illustratoren met wie Moeyaert tijdens zijn schrijverscarrière heeft samengewerkt: Rotraut Susanne Berner, Gerda Dendooven, Korneel Detailleur, Wolf Erlbruch, André Sollie en Marije Tolman. Een niet-te-missen feestboek!
Verberg tekst

30 jaar schrijverschap, Bart Moeyaert viert dit met een onmisbaar boek: Jij en ik en alle andere kinderen: de verzamelde verhalen en kindergedichten. Bekend en minder bekend werk wordt hier gebundeld. Bart Moeyaert debuteerde met Duet met valse noten en is nu niet meer weg te denken uit de literatuurwereld. Dit boek is een topper, een kanjer geïllustreerd door voor hem betekenisvolle illustratoren: Gerda Dendooven, Korneel Detailleur, Wolf Erlbruch, Marije Tolman, André Sollie en Rotraut Susanne Berner. De vormgeving is van Herman Houbrechts. Leeftijdloos, een feestelijke turf