Eileen Hartkamp heeft een heftige burn-out achter de rug, haar baan bij de gemeente is niet meer wat die ooit was en haar kinderloze huwelijk met André staat onder druk. Dat doet haar besluiten het roer om te gooien. Ze koopt een oud boerderijtje met een prachtige bloementuin en begint daar een bed and breakfast. En vanaf dat moment lijkt het leven haar eindelijk weer toe te lachen. Maar dan staat er op een dag een man op de stoep die beweert haar vader te zijn. Is hij dat echter ook? Dit vlot geschreven, beeldende verhaal, met onverwachte afloop, lijkt uit het leven gegrepen, omdat het realistisch aandoet. Dat komt vooral doordat er actuele thema’s in voor komen, zoals burn-out en kinderloosheid. Tegelijk heeft het iets idyllisch – met name de bed and breakfast met die geweldige tuin – en is er een vleugje feelgood doorheen is geweven, wat ervoor zorgt dat het verhaal niet te zwaar wordt. Het enige wat je als kritiekpunt zou kunnen aanvoeren, is dat het voor je gevoel allemaal een beetje snel gaat, maar dat geldt nagenoeg voor elke novelle, dus dat is niet heel verwonderlijk. Verberg tekst