Parijs, vroege jaren zestig. De 18-jarige Lucien, of Jean, zoals hij op bladzijde 142 ineens verwisselbaar blijkt te heten, wordt om duistere redenen verhoord op het politiebureau en arrangeert even later een ontmoeting met de 21-jarige Gisèle, of Suzanne, die na hem verhoord is. Beiden trekken enige dagen met elkaar op, besluiten in Rome hun geluk te beproeven, maar moeten vooralsnog her en der in Parijs, min of meer onder druk, een en ander regelen. Achtergronden en motieven worden vaag gehouden, suggesties en veronderstellingen krijgen geen vervolg en lokaties worden wel benoemd, maar niet in een noodzakelijke handeling verwerkt. Het lijkt wel of Modiano de presentatie van een oppervlaktelaag en de inherente marges van onzekerheid, zo kenmerkend voor de nouveau roman uit de hier beschreven tijd, nu tot couleur locale heeft verheven. Maar ook dat circus is inmiddels ruimschoots gepasseerd. Hoe dan ook, de evocatie van dit verleden biedt geen houvast en houdt de lezer op afstand. En de te letterlijke, stroeve vertaling versterkt dat effect alleen nog maar. Een matige Modiano. Verberg tekst